Herinner je nog wat er vorige week gebeurde? Eva merkte dat er iets aan de hand was met Lily, maar was zelf eigenlijk te ziek om er iets van te zeggen. Heb je geen idee waar ik het over heb, lees dan even het hoofdstuk van vorige week. Open je vandaag voor het eerst een hoofdstuk van het vervolgverhaal? Op deze pagina vind je een overzicht van alle hoofdstukken die er tot nu toe zijn verschenen. Vandaag lees je meer over Marit, kan zij Lily soms helpen?
Lily en Aron liepen al een hele week niet meer bij elkaar. En al deed Lily er luchtig over, alsof er niets aan de hand was, Marit wist zeker dat er wél iets was. Hoog tijd om er iets van te zeggen. Alleen … wanneer kon ze dat het beste doen? Marit slaakte een diepe zucht en Lily keek verbaasd opzij.
‘Vind je het zo saai?’
‘Ook,’ gaf ze grijnzend als antwoord. ‘Maar ik zit ergens mee.’
Sanders wierp een verstoorde blik in hun richting. ‘Nog even geduld, dames. Dan mogen jullie praten zoveel jullie willen. Als het maar wel in het Duits is.’
Vijf minuten later werden ze aan het werk gezet met een spreekoefening. Dit was het moment, Aron en Kyle zaten niet meer, zoals vorig jaar het geval was, achter hen, dus kon ze er gewoon naar vragen.
‘Wat is er aan de hand?’ vroeg ze in het Duits.
Lily keek haar bevreemd aan. ‘Dat is niet waar we over moeten praten.’ Ook zei probeerde haar beste Duits uit.
‘Niet van Sanders, nee. Maar we moeten er wel over praten,’ zei Marit, zo ernstig mogelijk. Doordat ze Duits praatte had ze niet echt het gevoel dat Lily haar heel serieus nam.
‘Waarover?’ probeerde Lily. Ze trok een heel onschuldig gezicht.
‘Over jou en Aron,’ zei Marit toen op fluistertoon. ‘Wat is er aan de hand met jullie?’
‘Niks,’ antwoordde Lily koppig.
‘Maak dat de kat wijs,’ bromde Marit.
‘Dat is geen officiële Duitse uitdrukking.’
‘Kan me niet schelen. Er is wél iets en ik wil het weten. Ik wil je helpen.’
‘Straks. Op de fiets,’ gaf Lily toe.
‘Afgesproken. Maar dan ga je het echt vertellen en niet doen alsof je het vergeten bent.’
‘Deal.’
‘Dat is Engels.’
Lily haalde haar schouders op en keek toen in haar boek waar de spreekoefening die ze moesten doen stond. ‘Wat is jouw favoriete vakantieland?’
Norah en Eva hadden het zevende uur nog Frans, dus hun vriendinnen konden hun belangrijke gesprek niet onderbreken. Toen ze honderd meter van school verwijderd waren herhaalde Marit haar vraag van zojuist, maar nu stelde ze hem in het Nederlands.
‘Ik weet het niet goed,’ antwoordde Lily, toen Marit vroeg of ze nog wel verkering had met Aron.
‘Hoe kan dat dan? Heeft hij het uitgemaakt?’
‘Nee, dat heeft hij niet gezegd.’
‘Dan is het niet uit, dan hebben jullie alleen maar ruzie.’
Lily keek alsof ze elk ogenblik in huilen uit kon barsten.
‘Je weet nog wat Norah en ik hebben gezegd over ruzie maken. Het is helemaal niet erg en het goedmaken daarna is superleuk.’
‘Dan moeten we het wel goedmaken. We hebben elkaar nu al een week niet gesproken. Hij appt ook niet meer.’
‘App jij hem wel?’
Lily leek even te aarzelen. ‘Eh … nee. Ik wil de boel niet erger maken dan het is.’
‘Typisch,’ verzuchtte Marit.
‘Wat?’
‘Het is echt zo’n typisch probleem uit boeken of films. Jullie hebben ergens onenigheid over, vervolgens ben je bang dat je het erger maakt, waardoor de verwijdering alleen maar groter wordt. Een van jullie moet de eerste stap zetten. Maar goed … voor we bedenken hoe je dat moet doen, wil ik eerst weten wat het probleem is.’
‘Waarom moet ik iets doen?’
‘Omdat we niet zeker weten dat Aron stappen gaat zetten. Dus … wat is het probleem?’
Het bleef een tijd stil, zolang dat Marit zich afvroeg of Lily nog wel ging praten. Uiteindelijk begon ze toch aarzelend iets te vertellen. Wat volgde was een verhaal over een etentje met Arons ouders, de naam Hester viel een paar keer en uiteindelijk vertelde Lily dat Aron zonder kus of knuffel was weggefietst de bewuste avond. Sindsdien hadden ze geen noemenswaardig contact meer gehad.
‘Wanneer was dat?’
‘Vorige week donderdag.’
‘Lieve Lily. Mag ik vragen waarom jij denkt dat je niet goed genoeg bent voor Aron?’
‘Dat heb ik helemaal niet gezegd,’ zei Lily geschrokken.
‘Nee, maar dat hoor ik tussen de regels door. Ik bedoel …’ Marit zocht even naar woorden. ‘… al vanaf de eerste dag in de vierde heb ik bewondering voor je lef. Je bent creatief, durft te zeggen waar het op staat en kiest je eigen ding. En als ik doorga kan ik wel honderd goede eigenschappen van je opnoemen. Natuurlijk heb je ook je minpunten, maar dat hebben we allemaal. Waarom zou jij niet goed genoeg zijn voor Aron? Die jongen moet zich eerder druk maken over de vraag of hij wel goed genoeg is voor jou.’
Lily keek haar met grote ogen aan. ‘Echt?’
‘Dat laatste misschien niet, maar alles wat ik daarvoor zei meen ik voor honderd procent. Laat je niet op de kop zitten door wat Joëlle vroeger over je gezegd heeft. Je bent prachtig, vanbinnen en vanbuiten!’
Lily glimlachte verlegen en Marit begreep precies hoe ze zich voelde. In het begin van haar relatie met James had zij zich ook zo gevoeld, maar door open en eerlijk over haar gevoelens te praten, was ze er langzamerhand achter gekomen dat zij er mocht zijn.
‘Zeg eerlijk tegen Aron hoe je je voelt, vertrouw hem toe dat je soms onzeker bent, maar dat je dat niet meer wilt zijn. Samen komen jullie er echt wel uit hoor, als je maar eerlijk bent en hem zegt waar het écht om gaat.’
Lily knipperde een paar keer snel met haar ogen.
‘Enne …’ Marit aarzelde even, maar besloot toch door te zetten. ‘… als het pestverleden je heel erg dwars zit, kan je er misschien ook eens met iemand anders over praten. Een praktijkondersteuner bij de huisarts bijvoorbeeld, of een psycholoog. Daar is echt niks mis mee.’ Ze zweeg, maar toen er geen reactie kwam van Lily besloot ze er toch nog iets aan toe te voegen. ‘Mij heeft het heel veel geholpen. De situatie was wel een beetje anders, maar toch, ik weet zeker dat het je kan helpen over je onzekerheid heen te stappen.’
Lily snufte een paar keer. ‘Dank je wel. Misschien … misschien moet ik dat maar doen. Want anders blijf ik denk ik altijd twijfelen en mezelf niet goed genoeg vinden. Bedankt Marit, je bent de beste!’
Marit voelde zich gloeien vanbinnen, blij en dankbaar dat ze Lily zo kon helpen. Hopelijk kwam het nu ook weer helemaal goed tussen haar en Aron, ze waren zo’n leuk stel en Lily had hier zo lang op gewacht en gehoopt. Ze dacht aan de verlangende blik die ze vandaag op Arons gezicht meende te zien, hij wilde vast ook niets liever dan dat het goedkwam tussen Lily en hem.
‘Als het helpt … iedereen kan zien dat Aron smoorverliefd is op je, nog steeds. En daar heeft hij meer dan genoeg redenen voor.’
Ben jij het met Marit eens?
Liefs,
Mirjam
Tuurlijk!! Ik hoop dat het weer goed komt!
Tja, dat is nog even afwachten natuurlijk 🙂