Friends 4-ever // Hoofdstuk 4 // Marit

Het is alweer tijd voor het vierde deel van het vervolgverhaal. Vorige week las je hoe de vier meiden hun pauze doorbrachten. Ze kletsten wat over de zomervakantie, die Eva op Curaçao doorbracht, Lily in Frankrijk en Norah in Italië. Marit is echter niet op vakantie geweest, omdat ze te druk was met verhuizen… Vandaag leer je haar wat beter kennen.

‘Jippie, de eerste dag is voorbij!’ Uitgelaten stak Eva haar hand in de lucht. Marit glimlachte om haar enthousiasme.
Zijzelf vond het niet erg om naar school te gaan, het was leuker dan eindeloze bananendozen uitpakken en tegen je broertje vertellen dat hij het nieuwe behang op zijn slaapkamer niet los mocht trekken. Maar die gedachten hield ze voor zichzelf, dat hoefden de meiden niet te weten.
Met z’n vieren waren ze onderweg naar huis, best leuk dat Norah had voorgesteld om met elkaar mee te fietsen. Voor zover Marit kon beoordelen waren de drie meiden erg aardig.
‘Ga je straks al je boeken al kaften?’ vroeg Eva, die naast haar reed.
Marit knikte. ‘Het kan maar gedaan zijn.’ Vanmiddag had ze er tenminste tijd voor, want Samuël zou door haar nicht Marloes van school gehaald worden. En vanavond hoefde ze ook geen eten te koken, want papa had beloofd dat hij vroeg thuis zou zijn.
‘Wat klinkt dat vreselijk verstandig,’ zei Eva lachend. ‘Ik ga straks de boeken kaften die we morgen nodig hebben, maar daar blijft het ook bij.’
Norah had hun gesprek opgevangen en draaide zich om. ‘Ik heb van die rekbare kaften van de HEMA, ideaal!’
‘Werkt dat echt, dan?’ vroeg Eva nieuwsgierig.
Norah knikte. ‘Mijn zus heeft ze ook gebruikt. Ik mocht die van haar hebben, maar heb er nog een paar bij gekocht, omdat ik dacht dat het er niet genoeg waren. Als ik wat over heb, neem ik ze morgen wel mee en mag je ze hebben.’
‘Top,’ zei Eva. ‘Maar … wil Lily ze niet hebben?’
Lily schudde meteen haar hoofd. ‘Je kunt er niet op tekenen,’ grinnikte ze. ‘Dat is toch wel een eerste vereiste van kaftpapier.’
Eva en Norah lachten allebei, waarschijnlijk was dat iets kenmerkends voor Lily. In de loop van de dag was het Marit duidelijk geworden dat Norah en Lily elkaar al heel lang kenden en goede vriendinnen waren. Eva had vorig jaar bij hen in de klas gezeten, maar had, tot vandaag, niet zoveel contact met hen gehad.
‘Lily tekent altijd en overal,’ vertelde Eva. ‘Echt … volgens mij is ze in haar slaap nog bezig.’
‘Klopt,’ zei Lily, die het kennelijk had opgevangen.
‘Heb jij nog leuke hobby’s?’ informeerde Eva toen.
Marit haalde haar schouders op. Lego bouwen met je broertje was vast geen hobby, hoewel ze het soms best leuk vond. Maar wat vond ze nog meer leuk om te doen … Koken, daar kon ze best van genieten, maar alleen als ze er echt de tijd voor kon nemen.
‘Nee, niet echt,’ zei ze. Hoewel … ze schreef weleens verhalen. Maar iets was toch pas een hobby als je er veel tijd aan besteedde?
‘Speel je geen muziekinstrument?’
Marit schudde haar hoofd. ‘Nee.’ Oké, ze kon blokfluit spelen, omdat ze een jaar les had gehad. Maar dat ging ze niet aan Eva’s neus hangen. ‘Jij wel?’
Dat was een schot in de roos, want Eva begon enthousiast te vertellen over de instrumenten die ze bespeelde en dat ze in de toekomst graag iets met muziek wilde doen.
De fietstocht leek deze middag veel minder lang te duren dan vanmorgen. Al snel nam ze afscheid van Lily en Eva, het laatste stukje kon ze nog even met Norah meefietsen.
‘Hé, als het JV-seizoen weer begint, moet je ook echt een keer naar JV komen, hoor!’ zei Norah enthousiast. ‘Het is er reuzegezellig.’
‘Ik zal erover nadenken,’ beloofde ze. ‘Eerst maar even wennen aan school enzo.’ Hè, wat klonk dat saai en oubollig.
‘Snap ik,’ zei Norah. ‘Volgens mij is verhuizen behoorlijk vermoeiend. Als eenmaal alles is uitgepakt, moet je ook nog gaan wennen aan alle nieuwe dingen.’
Marit knikte, wat fijn dat Norah haar begreep.
‘Hé, ik moet hier links,’ vertelde Norah. ‘Jij moet zeker nog even rechtdoor?’
Weer knikte Marit.
‘Dan zie ik je morgen weer, zullen we gewoon hier afspreken? Dan fietsen we daarna samen door naar het punt waar we met Lily en Eva hebben afgesproken.’
‘Prima,’ antwoordde Marit. ‘Tot morgen.’
Traag fietste ze verder, tot ze bij haar nieuwe huis kwam.
‘Hallo,’ riep ze automatisch, toen ze in het halletje stond. Er kwam geen reactie, logisch, want er was niemand thuis. Ze zette haar schoenen in de schoenenkast en liet haar tas even in het halletje staan. Eerst thee drinken en een boterham eten, dat kaften kwam straks wel.
Na de lunch pakte ze haar schooltas en haalde het kaftpapier van haar slaapkamer. Een schaar was snel gevonden, maar ze kon zich zo gauw niet herinneren waar ze het plakbandautomaat had gelaten. Minutenlang bleef ze naar de tafel staren, tot ze bijna vergeten was, waar ze naar op zoek was. Maar opeens schoot het haar te binnen, ze had hem op de bovenste plank in de kast gezet, zodat Samuël er niet bij kon. Anders zou hij alles volplakken.
Snel keek ze op haar telefoon, het was alweer kwart voor 2. Misschien was Eva’s idee zo gek nog niet, alleen de boeken kaften die ze morgen nodig had. Daar zou ze in ieder geval mee beginnen, als ze klaar was, kon ze altijd nog zien of ze zin had om verder te gaan.
Ze viste haar agenda uit de tas en zocht de bladzijde met haar rooster op. Wiskunde, Engels, Maatschappijwetenschappen, Scheikunde en Duits. Dat viel haar mee, voor zover ze wist had ze bij elk vak maar één boek dat gekaft moest worden. Dan kon ze vast ook nog wel voor donderdag aan de slag. Ze zocht haar favoriete afspeellijst op Spotify op en neuriede mee, terwijl ze het papier op maat knipte.

Psst, wil je verder lezen? Dat kan, hoofdstuk 5 staat ook online, klik hier!

Wat was/is jouw favoriete vak op school?

Liefs,

Mirjam

5 Reacties

  1. Hoi Mirjam, het verhaal is goed, interessant, en komt goed op gang. Ik bewondr je, dat je zo goed kan schrijven. Toch een paar opmerkingen: ik merk dat ik bij het lezen, niet meer wist wie wie was. Welke 2 meidrn al lang bevriend etc. Dus een hele korte inleiding, niet alleen over wat er ervoor was gebeurd, maar ook bv. Eva en Lily zijn al heel lang bevriend…. en nog een opmerking “wat is JV-seizoen?” Vast iets dat ik als atheïst niet ken.

    Ik geloof dat ik de verhalen opsla, en dan aan het einde nog eens als een geheel lees.

    Veel succes

    1. Dank je wel voor het compliment 🙂
      JV is de afkorting voor Jeugdvereniging, maar ik wil mijn dialogen graag zo realistisch mogelijk houden voor tieners, dus daarom heb ik ze dit laten zeggen 😉
      En de verhalen opslaan is ook een idee.

  2. Ik ben echt benieuwd om meer over Marit te weten te komen en wat haar verhaal is en ik hoop echt dat ze met de andere 3 meiden goede vriendinnen wordt want zo te lezen kan ze die wel gebruiken.

    Mijn lievelingsvak was denk ik geschiedenis of M&O. Ik was echt een drama in geschiedenis maar vond het altijd heel erg interessant en bij M&O vond ik het rekenen heel erg leuk.

    1. Ja, ik ben inmiddels wat verder in het verhaal en ken de meiden wat beter, maar je zult vanzelf het verhaal ontdekken.
      Geschiedenis vond ik ook altijd heel erg tof! En daarnaast beeldende vorming, Nederlands en Engels (dat laatste eigenlijk vooral in de bovenbouw).

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.